Alle dagen zijn van liefde

Janine, 50 jaar, woonachtig in Groningen vertelt in haar interview: Alles wat ik voel is ok.
Biodanza helpt wonden te helen die ik als kind heb opgelopen.

Van een aantal mensen had ik enthousiaste verhalen gehoord over Biodanza. Ik houd van dansen en ik was op zoek naar meer verbinding.
Ik weet nog goed hoe ik de eerste keer in de biodanzales binnenkwam. Veel mensen die elkaar hartelijk begroetten of elkaar een knuffel gaven.
Ik dacht: “Help, waar ben ik nu terecht gekomen?” Maar wat me ook opviel, waren de warme sfeer en de lekkere muziek.Al snel voelde ik me vrij. Vrij kunnen dansen. Je vrij voelen. Heerlijk.

Ik doe nu ruim 4 jaar aan biodanza en pas sinds een paar maanden ga ik er echt voor m’n plezier naar toe. Terwijl ik daarvoor vooral ging omdat het goed voor me was
en het plezier kwam op de tweede plaats. Nu voel ik me helemaal niet meer ongemakkelijk, angst om verbinding aan te gaan, voel ik niet meer.

Al klinkt  “angst” zwaarder dan ik heb ervaren, maar het was er wel.

Er kwamen gevoelens naar boven waar ik moeilijk mee om kon gaan. Tijdens de vivencia’s werd ik me erg bewust van hoe sterk mijn neiging is om me af te sluiten van mijn emoties. Dat doe ik nu veel minder. Ik geniet van de warmte van de groep, de lekkere muziek en ik vind het heerlijk om te dansen. Het is leuk en we hebben lol met elkaar. Ik houd van de verschillende soorten muziek die er gedraaid worden……. [einde citaat]

Jos, 56 woonachtig in Maastricht, vertelt  in zijn interview: Liefde in beweging.
Biodanza geeft tegenwicht aan mijn werk als rationeel wetenschapper bij de universiteit.

Bijzonder vond ik het contact dat ik in de gezamenlijke kring ervoer. Nu ik terugkijk herinner ik me vooral de verbinding met de ander en het bewegen op muziek.
Dat laatste is iets dat ik vroeger niet goed durfde. Hier kon het wel. Iedereen danste zijn eigen dans en dat was goed en leuk.

Het contact dat in het dagelijks leven
afstandelijk of rationeel is. In het dagelijks leven bestaat de verbinding uit praten. Maar bij biodanza wordt niet gesproken en is er verbinding op ziels,- wezenlijk
en energetisch niveau.

In biodanza kon ik mijn lijf bewonen, me emotioneel laten raken en door de muziek daar expressie aan geven. Zo wel door te bewegen als in het contact met de ander.
Die twee aspecten vond ik heel speciaal. In het contact ervoer ik affectiviteit, intimiteit en verbinding.

Soms waren er tranen. Wellicht niet gehuilde tranen. Tranen die er vroeger niet mochten zijn Bevroren tranen van vreugde en verdriet, opluchting en schoonheid.
Biodanza maakt veel wakker……. [einde citaat]

Peter, 45 jaar ,woonachtig in Utrecht vertelt in zijn interview: de groep geeft me een familiegevoel.
Ik heb tijdens het dansen mijn partner ontmoet.

Strak, weinig gevoelig, houterig en single begon ik aan biodanza .Veertien jaar later ben ik empathisch, gevoelig en in verbinding met mijn diepere lagen.
Dat deel ik met mijn partner die ik ontmoette tijdens een biodanzadag.

Een vis in het water voelde ik me niet die eerste keren. Het duurde dan ook een hele tijd voordat ik een weekend durfde te dansen. Het was moeilijk om een eigen pad uit te zetten. Het was gewoon eng om een stap te zetten naar een weekend. Daar had ik vast niet genoeg verbinding voor met mezelf, dacht ik.

Maar tijdens het weekend dansten we in een zal met uitzicht op besneeuwde heuvels. De verbinding met mezelf en anderen was duidelijk aanwezig en ik
voelde me gezien.

Door samen te zijn met mijn huidige partner, kom ik in contact met diepere lagen van mezelf. Dat kost me soms wel moeite, maar ik vind het fijn.
Het is heerlijk om die verbinding  met haar zo te voelen. Het voelt als een “één plus één is drie verbinding”. [einde citaat]

Volg een proefles